Mijn opa ging bijna regelmatig naar de Dappermarkt waar hij mijn oma ophaalde om met een gevulde boodschappentas samen naar huis te lopen. Op de markt kwamen ze altijd veel bekenden tegen en stonden ze om de haverklap stil om een praatje te maken. Daarnaast ging opa naar het Waterlooplein in Amsterdam om met ‘andere ‘ouwe kerels’ zoals hij zelf zei te praten. Mijn oma ging intussen naar het buurthuis voor een activiteit. Dat waren voor hen plekken voor ontmoeting. Net als Cor, de bloemenman en de haringkar waar opa iedere zaterdagmiddag ‘een harinkie’ haalde. Zij waren verknocht aan de buurt. Ook toen zij moeite kregen met lopen. Zij woonden in een comfortabele huurwoning, maar wel op drie hoog en het traplopen viel hen steeds zwaarder. Maar zij peinsden niet over verhuizen uit de buurt waar zij al tientallen jaren woonden. En daar zijn zij niet uniek in. Veel mensen zijn gehecht aan hun directe leefomgeving en willen het liefste in dezelfde wijk blijven wonen. Zij hadden daar hun belangrijkste netwerk. Dat vonden ze belangrijker dan de trappen.

Gelukkig is er steeds meer aandacht voor het prettig wonen in de wijk. Zo schreef de Raad voor Volksgezondheid & Samenleving samen met het College van Rijksadviseurs onlangs het advies ‘Ruimte maken voor ontmoeting; de buurt als sociale leefomgeving’. Vanuit ZorgSaamWonen hebben we een prijsvraag uitgeschreven over Buurtroutes - plekken voor ontmoeting. We hebben twintig mooie, veelal hartverwarmende, inzendingen binnengekregen. DumDum en De langste tafel van Kampen zijn de winnaars van de ZorgSaamWonen Award 2022. Je leest meer over deze winnaars en de inzendingen in het magazine.