LED armaturen
In 2008 werd besloten de ruim 30 jaar oude verlichting van de rijstroken voor het langzaam verkeer in de Kiltunnel gelegen nabij de stad Dordrecht te renoveren. In hetzelfde jaar startte Innolumis Public Lighting met de productie van haar eerste generatie led straatverlichting. Directeur Arie Bras van het Wegschap Tunnel Dordtse Kil zocht contact met Innolumis om de mogelijkheden te onderzoeken de fietspaden met led te verlichten.
Tekst: Wijnand Beemster
Dit resulteerde in een bijzonder project: de beide fietspaden werden in zijn geheel uitgevoerd in de Innolumis lichtkleur Golden Green, de lichtkleur waarbij de mens in schemersituaties uitermate scherp kan waarnemen.
Nu, bijna 10 jaar na installatie, heeft de verlichting tot op heden probleemloos gefunctioneerd waarbij zij 24 uur per dag, 7 dagen per week operationeel moest zijn. Hierdoor zijn inmiddels de 80.000 branduren overschreden die bij aanvang van het project werden gegarandeerd door Innolumis. Niemand weet verder hoe lang dit type Innolumis verlichting nog brandt. De toekomst zal het ons leren.
Innolumis led armaturen in de Kiltunnel.
De Kiltunnel
De Kiltunnel verbindt de N217 vanuit ’s Gravendeel met de N3 richting Dordrecht. Al aan het einde van de 19e eeuw was er behoefte aan een vaste oeververbinding tussen Dordrecht en ’s Gravendeel. In de jaren zestig van de vorige eeuw werd de noodzaak van een brug of tunnel steeds groter. Dit kwam mede voort uit het sluiten van het Haringvliet als onderdeel van de Deltawet, waardoor de stroomsnelheid in de Dordtse Kil toenam. Daarnaast nam de zeescheepvaart gelijk met de industriële ontwikkeling van het Havenschap Moerdijk flink toe. Zo werd de oversteek met de pontveren Dordrecht – ’s-Gravendeel steeds gevaarlijker. Bovendien moest de Dordtse Kil uiterlijk in 1978 verdiept en verbreed zijn, waardoor de bestaande veerhavens in onbruik zouden raken. Bovendien paste een brug of tunnel in het Provinciale wegennet dat Dordrecht al in oostelijke richting met de Papendrechtse Brug had ontsloten.
Een speciale commissie had onderzoek gedaan naar de mogelijkheden van een brug of een tunnel. Gelet op de zeescheepvaartbewegingen zou een brug staan voor dagelijks vele openingen en mogelijk ook het landschap ontsieren. Mede daarom werd gekozen voor een tunnelverbinding.
In december 1972 werd de Stichting Tunnel Dordtse Kil opgericht (nu Wegschap Tunnel Dordtse Kil). De stichting leende geld om de bouw van de tunnel te financieren en nam verdere zorg van de exploitatie op zich.
Door tolgelden te heffen kan het Wegschap het geleende kapitaal met de verschuldigde rente terugbetalen. Ook wordt met de tolgelden het beheer en onderhoud gefinancierd.
De Provincie Zuid-Holland, de gemeenten Dordrecht, Strijen en Binnenmaas zijn de deelnemers in dit samenwerkingsverband.
De voormalige directie Sluizen en Stuwen nam het ontwerp van de tunnel voor haar rekening. Bovendien zorgde deze Rijksdienst voor de uitvoeringsbegeleiding. De aannemerscombinatie Dirk Verstoep, Van Hattum en Blankevoort en Nederhorst Bouw kreeg de realisatie gegund.
Kostenbesparing tijdens de bouw
In 1974 startte de bouw van de tunnel. De tunnel werd in drie tunnelelementen gebouwd in het bouwdok in Barendrecht, waar op dat moment ook de tunnelelementen van de Drechttunnel werden gerealiseerd. Een bouwdok alleen bedoeld voor het bouwen van de Kiltunnel, wat oorspronkelijk het plan was, was dus niet nodig, wat een aanzienlijke kostenbesparing opleverde.
Het transport van de elementen van elk 35.000 ton over de Oude Maas en de Dordtse Kil was een grote operatie. De smalle vaargeulen en de hoge stroomsnelheid op de Dordtse Kil bemoeilijkte het transport. Met behulp van acht sleepboten, met een gezamenlijk vermogen van 15.000 pk, werd de klus geklaard. In de afbouwfase werd de tunnel voorzien van de nodige installaties en werd het tolplein ingericht. Uiteindelijk is de tunnel op 1 oktober 1977 voor het verkeer geopend.