Drie hoog achter
Amsterdam is mijn geboortestad. Mijn grootouders en ouders zijn er opgegroeid. Zij vertelden mij en mijn zus altijd veel verhalen over de stad, die bijna 750 jaar oud is. Mijn grootouders hebben altijd in de stad gewoond. Ze wilden niet anders. Ze zijn zelfs na hun zeventigste nog verhuisd naar een woning op de derde verdieping, zonder lift. Ze wilden hun vertrouwde buurt echt niet uit. Mijn oma speelde wekelijks bingo in het nabijgelegen buurthuis. Mijn opa liep regelmatig naar zijn makkers om even te ‘buurten’. Ze gingen bijna dagelijks samen naar de Dappermarkt en kwamen daar veel bekenden tegen. En ze hadden ook vele kennissen en familieleden in de buurt wonen.
Mijn oudste dochter woont sinds een jaar zo’n beetje tegenover het huurhuis van mijn opa en oma en ik ben daar geregeld. Dus loop ik meestal even langs hun huis. Niet dat ze thuis zijn want ze liggen al jaren op de Ooster begraafplaats. Toch zeg ik altijd even gedag als ik het huis passeer. ‘Dag opa, dag oma. Het gaat goed hoor.’ Vorige week heb ik hen in gedachten verteld dat we vanuit ZorgSaamWonen bezig zijn met het organiseren van ons jaarcongres samen met de gemeente Amsterdam. Ik hoorde mijn oma al zeggen: ‘Oja? Wat leuk, in Amsterdam.
Dat is kat in het bakkie voor je.’ En mijn opa zou vervolgens zeggen: ‘Schenken ze er wel een lekker borreltje om vijf uur? Een pikketanussie.’ Ze zouden verbaasd staan over alle voorbeelden van de workshops die ik zou noemen. Ze zouden glazig kijken bij de woonvormen die ik noem, hun wenkbrauwen optrekken bij de term “commmunity builder”. Zij zouden tegen elkaar zeggen: “Laat ons maar lekker zitten hier op drie hoog. Wij zitten goed. Wij hebben het lekker hier.” Zij hadden een eigen zorgzaam buurtje daar in Oost. Met hun eigen netwerkje, hun eigen activiteiten. Ze keken naar elkaar om maar ook naar anderen. Ze hadden jaren gebouwd aan hun zorgzame buurt. Hun steentje bijgedragen en er volop van genoten. Ik gun alle ouderen in Amsterdam, maar ook daarbuiten het gevoel dat ze goed zitten en het lekker hebben. Daar moeten we ons samen voor in zetten want het is niet voor iedereen weggelegd. En dat zou wel zo moeten zijn. Een zorgzame buurt maak je samen en is er voor iedereen. ‘Nietwaar, opa en oma?’
