Gemeenschappelijk wonen, een heel proces

Ik woon in een droomhuis. Op een droomplek: één minuutje lopen van het bos in een gezellig dorp. Toen ik hier als jonge vrouw, met man en drie kleine kinderen kwam wonen, voelde ik me de koning te rijk. Dat is 40 jaar geleden. Nu ben ik 71. Mijn kinderen zijn volwassen, mijn man is overleden. Ik woon nog steeds op een droomplek, maar…

Levenscyclus

Natuurlijk denk ik na over de toekomst. En ik doe dat vol plannen. Maar mijn wereld is kleiner en minder dynamisch dan vroeger. Toch kan ik nog steeds waardevol zijn. En dat vind ik belangrijk; dat je jezelf niet ziet als ‘bijna afgeschreven’, maar als deel van de gemeenschappen om je heen en waarin je betekenis hebt. Op mijn leeftijd moet je dat echter wél opzoeken. Waardevol zijn gaat niet meer vanzelf, zoals vroeger toen je van belang was voor je gezin en op je werk. Ik zoek nu mensen om me heen voor wie ik van betekenis kan zijn. De mensen in mijn aanstaande woongemeenschap zijn daar een voorbeeld van.

Gemeenschappelijk wonen

Vrienden hebben me acht jaar geleden gevraagd na te denken over samen een gemeenschappelijk woonproject op te bouwen. Na een lastig proces kan ik in november gaan wonen in mijn nieuwe huis. Hier ga ik met zestien andere mensen wonen. We willen omkijken naar elkaar, samen gezellige dingen doen en ook duurzamer leven en samen een gemeenschap opbouwen tot een vitale woonplek voor nu en in de toekomst.

Denk op tijd na

Een proces van acht jaar? Ja, en dat is helaas geen uitzondering. Daarom mijn tip aan iedereen, jong en oud: Denk je over ‘wonen in een groep’, begin daar op tijd mee. En speciaal voor de ouderen: Wacht niet tot je ‘eraan toe bent’. Dan ben je te laat.

Landelijke Vereniging Gemeenschappelijk wonen, LVGO

Een woongemeenschap opbouwen kost veel tijd en energie. En gaat ook verder dan het vinden van een geschikte locatie, corporatie of gebouw. Daar heb ik hulp bij gezocht en gevonden bij de LVGO, die op allerlei manieren opkomt voor 50 plussers die gemeenschappelijk willen wonen. Gemeenschappelijk wonen gaat namelijk niet vanzelf en begint met een keuze: Kun je (nog) voldoende flexibiliteit opbrengen? Wil je echt nog deel zijn van een gemeenschap? Of duik je toch achter de geraniums van je eigen woonplek? Ik ga voor een nieuwe woontoekomst.

Deze blog is geschreven door Hermien Miltenburg, voorzitter van de LVGO

Meer informatie: www.lvgo.nl